روایت بهرام بیضائی از داستانی قدیمی. «مجلس قربانی سنمار» نمایشنامه‌ای است که اساس آن را داستان معروف سنمار شکل داده است. سنمار معماری است که چنانکه در روایت‌های مختلف آمده است قصری به نام خورنق را برای نعمان یکم، از امرای عرب، می‌سازد و خود به دستور نعمان و بر اثر خشم و غضب او از بالای قصری که آن را بنا کرده است به زیر انداخته می‌شود. خورنق به قصد پذیرایی از یزدگرد یکم، پادشاه ایران، به دستور نعمان بنا می‌شود. اما نعمان وقتی از سنمار می‌شنود که در ازای پاداش بیشتر می‌تواند قصری از این هم بهتر بسازد، بر سِنِمّار خشم می‌گیرد و دستور می‌دهد او را از بالای عمارتی که خودش ساخته است پایین بیندازند. بیضائی با ارائه روایتی دوباره از ماجرای سنمار و خورنق عرصه‌ای فراهم آورده است برای طرح معانی ضمنی‌ای که این حکایت در بر دارد و تأمل در این معانی. سنمار در نمایشنامه «مجلس قربانی سنمار» معماری است که یک رگه‌اش ایرانی و رگه دیگر او رومی است. در این نمایشنامه دختر نعمان نیز نقشی در ماجرا ایفا می‌کند. بیضائی از خلال داستان سنمار روابط ایرانیان و اعراب را در دوره ساسانیان به تصویر می‌کشد و نیز از خواب سنمار درباره نابودی فجیع یکی از نوادگان نعمان به دست پادشاه ایران و هراس نعمان یکم از این خواب سخن می‌گوید.